Τι κάνεις όταν ο κολλητός στις εξορμήσεις με το ποδήλατο δεν έχει χρόνο να σε ακολουθήσει; Άσε που πλέον θα έχει ξεχάσει και να το καβαλάει. Κάνεις τη καρδιά σου πέτρα, λέμε τώρα, και ξεκινάς μονάχος. Αλλά επειδή να φορτώσεις το ποδήλατο στο αυτοκίνητο και να πας μόνος σε μακρινό προορισμό δε λέει, άσε που δεν βγαίνω μάνα μου δεν βγαίνω, είπα να κάνω μια τοπική διαδρομή. Επειδή όμως όλες τις κοντινές αποστάσεις τις έχω κάνει πολλάκις και τις έχω ψιλοβαρεθεί, είπα να πάω ως το Σοχό και από εκεί να κατέβω στο Βαϊοχώρι που φαινόταν πολύ ελπιδοφόρα διαδρομή ως προς τη θέα, τουλάχιστον κοιτάζοντας το χάρτη. Αποδείχτηκε ότι όντως η κατάβαση από τον Ασκό και μέχρι να πιάσεις το επίπεδο της λίμνης Βόλβης είχε συνεχή θέα σε αυτήν. Βέβαια η απόσταση της διαδρομής (108 km) με είχε προβληματίσει εξ αρχής, μιας και δεν είμαι και στην καλύτερη κατάσταση αυτόν τον καιρό, κι όχι άδικα αφού βρέθηκα στα τελευταία χιλιόμετρα να αυτομπινελικόνομαι και να προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια μου από τον δρόμο. Η διαδρομή δεν είναι και από τις πιο εύκολες αφού έχει συνολική ανύψωση γύρω στα 1300 μέτρα, χωρίς όμως τρελές κλίσεις, και υπάρχει σε χάρτη.
 |
| Η λίμνη Κορώνεια και το ραντάρ στο Χορτιάτη |
 |
| Κολχικό για Λοφίσκο μετά τη διασταύρωση για κτηνιατρική σχολή |
 |
| Η μισή Merida |
 |
| Η Βόλβη ανάμεσα από δύο λόφους λίγο μετά τον Ασκό |
 |
| Την είδα καλλιτέχνης |
 |
| Το Βαϊοχώρι και η Βόλβη |
 |
| Η Βόλβη κατά μήκος |
 |
| Λουλούδιους τρεχαγυρευόπουλους ή δεν ξέρω το όνομα του |
