Είναι κοινά παραδεκτή η άποψη, ότι κάθε επιστήμη έχει και τη δική της διάλεκτο,έτσι ώστε να μπορούν να συνεννοούνται δυο άτομα(της ίδια επιστήμης) με πιο εύκολο τρόπο.Εμείς δεν θα σας μιλήσουμε για καμία επιστημονική διάλεκτο αλλά για τη δική μας..την ΠΟΔΗΛΑΤΙΚΗ!!Οι διάλεκτοι δεν έχουν φραγμούς και δεν έχουν σύνορα τα οποία κλείνουν σε μια οποιαδήποτε επιστήμη αλλά εξαπλώνονται και σε αθλήματα,μια και ασχολούμαστε με το ΠΟΔΗΛΑΤΟ θα σας αναφέρουμε μερικές Mountainίδικες εκφράσεις οι οποίες  <<δεν επιτρέπεται>> να λείπουν από το λεξιλόγιο μας.

Πράσινος / η = Βέβαια συμμετοχή σε βόλτα / προπόνηση / ποδηλατική συνάντηση.

Μαύρος / η = Πιθανότητα συμμετοχής σε βόλτα / προπόνηση / ποδηλατική συνάντηση, χωρίς όμως να είναι βέβαιο.

Αγοράζω οικόπεδο = Πτώση (επίπονη ή μη) με αποτέλεσμα ο αναβάτης να ξαπλώσει στο έδαφος, σε οποιαδήποτε στάση. Προεραιτικά, μπορούν να προηγηθούν λίγα δευτερόλεπτα πτήσης.
Συνώνυμα/Παραπλήσια: "Χύθηκα", "Ξάπλωσα", "Έγλυψα / έφαγα χώμα" κ.α.
Σημείωση: Ο παραπάνω όρος ισχύει μόνο αν ο αναβάτης καταλήξει στο έδαφος, ειδάλλως(π.χ. πρόσκρουση σε δέντρο) γίνεται χρήση όρων όπως "αγκάλιασα δέντρο", "φίλησα βράχο", "έγλυψα πέτρα" κλπ.
Επίσης: "Πήγε ακριβά το οικόπεδο" = Χτύπησε πολύ / "Το πήρε σε καλή τιμή" = Την γλύτωσε χωρίς σοβαρές συνέπειες

Γαιοκτήμονας (ο) = Ο ιδιοκτήτης πολλών "οικοπέδων", αυτός που "αγοράζει" συχνά, και σε διαφορετικές τοποθεσίες.
Συνώνυμα: Τσιφλικάς
Επίσης: Για περισσότερη έμφαση, μπορεί να γίνει χρήση του προθέματος "μεγάλο-", δηλ. "Μεγαλογαιοκτήμονας", "Μεγαλοτσιφλικάς".

Κατσίκι (το) = Ονομασία που προσδίδουν έμπειροι οι ΜΤΒήδες σε άπειρους αναβάτες ή όσους δεν κατέχουν την τέχνη των διαπραγματεύσεων με το περιβάλλον τους (μονοπάτια, βράχια, ρίζες, δέντρα, κλαδιά, γκρεμοί κλπ), π.χ. κουρσάδες που αποφασίζουν να δοκιμάσουν την τύχη τους στο χώμα. Αρχικά, η έννοια της λέξης σήμαινε "Λεπτός, γυμνασμένος αναβάτης που σκαρφαλώνει παντού", αλλά η χρήση της με σαρκαστικό ύφος καθώς και παραπομπές στην αδεξιότητα και κομική όψη του συμπαθούς τετράποδου έδωσαν νέα σημασία στην λέξη "κατσίκι".
Παράδειγμα: "Καλά, είσαι απο τα μεγάλα κατσίκια!", ή "Ρε κατσίκι, που πας;"
Συνώνυμα: Ασχετίδης, Πρόβατο.
Αντώνυμα: Αγριοκάτσικο, Κρι-κρι.

Κτηματομεσίτης (ο) = Ο σατανικός ΜΤΒής που πηγαίνει ανυποψίαστους αναβάτες σε κακοτράχαλες διαδρομές με σκοπό να τους "πουλήσει" οικόπεδα (δηλ. να τους δει να τσακίζονται, προς ιδίαν τέρψη).

Λασπάκι (το) = Φυσικό κοκτέϊλ νερού και χώματος. Απαντάται σχεδόν οπουδήποτε. Φέρνει χαρά στους "βαμμένους" ΜΤΒήδες όταν σερβίρεται πηχτό (νερουλό πάει παντού, αλλά και πάλι έχει τη χάρη του), παρουσιάζοντας τρομερή αίσθηση κρατήματος & κύλησης. Το λασπάκι (συν τοις άλλοις) έχει πτητικές ιδιότητες και συχνά καταλήγει στα πρόσωπα των ΜΤΒήδων...
Παράδειγμα: "Είχε ωραίο λασπάκι σήμερα, να ξαναπάμε πριν στεγνώσει!"
Επίσης: Φοριέται και ως μάσκα ομορφιάς, με άριστα απότελέσματα!

Πάω τάπα = Κινούμαι με υψηλή ταχύτητα, στα όρια των δυνατοτήτων μου (σε οποιαδήποτε κλίση εδάφους). Συνώνυμα: "Βεντούζα", "Κομμάτια", "Λιωμένος/η", "Μαλλιοκούβαρα", "Τέζα".
Παράδειγμα: "Πήγαινα τάπα το μονοπάτι, αλλά αγκάλιασα ένα πεύκο και την άκουσα καλά".
ΠΡΟΣΟΧΗ: "Πάω τάπα" σημαίνει πως κινούμαι στα όρια των δυνατοτήτων μου. "Δίχως αύριο" σημαίνει πως έχω ξεπεράσει (ελαφρώς εώς πολύ) τα όριά μου και ο απόλυτος έλεγχος του ποδηλάτου είναι πια  ανάμνηση...

Ινδιάνος (ο) = Ο "χύμα" αναβάτης που έρχεται σαν τον τουρίστα, τελείως απροετοίμαστος(χωρίς κράνος, νερό, φαγητό, σαμπρέλλα κλπ) και καταλήγει να επιβαρύνει τους υπόλοιπους της παρέας / ομάδας.
Παράδειγμα: "Αν ξανασκάσεις σαν τον Ινδιάνο θα φας τρόμπα στο κεφάλι!"
ΠΡΟΣΟΧΗ: Ποτέ μην αποκαλέσετε αστειευόμενοι έναν σοβαρό ΜΤΒή "Ινδιάνο", θεωρείται τρομερή προσβολή!!!

Κάρφωσα = Λέξη η οποία χρησιμοποιείται κατά κόρον σε αγωνιστικές συνθήκες ή και ακόμα και σε χαλαρές βόλτες, στην περίπτωση όπου ο αναβάτης προσπάθησε να δώσει κάτι παραπάνω από τις δυνατότητές του στην ανηφόρα και κατέληξε να μείνει από ανάσες. Στην περίπτωση αυτή λέμε ότι ο αναβάτης αυτός "κάρφωσε".
Παράδειγμα: "Ανέβηκα το μονοπάτι τάπα προσπαθώντας να κολλήσω στη ρόδα του και κάρφωσα!"

Γερμανική τσ0ντ@ (η) = Αγώνας / προπόνηση / βόλτα όπου το ζόρι αρχίζει από πολύ νωρίς (ή και αμέσως), χωρίς εισαγωγή-ζέσταμα.
Παράδειγμα: "Ο αγώνας ήταν γερμανική τσ0ντ@, άρχιζε με ανηφόρα 12% παρατεταμένη και όλοι οι αναβάτες καρφώσανε πριν μπουν στο μονοπάτι!".
Επίσης: "Με το καλημέρα κόκκινα*!".
*κόκκινα = μέγιστοι παλμοί.

Κροκόδειλος (ο) = Κατά το συμπαθές ερπετό*, ο έχων υπερβολικά χαμηλούς παλμούς εν ώρα άσκησης.
Στα "ΜΤΒήδικα": Αυτός που δεν καρφώνει, όσο τάπα και να πηγαίνει.
Ο Κροκόδειλος, σε κατάσταση ηρεμίας απολαμβάνει εξαιρετικά χαμηλών παλμών: κατά μέσο όρο 21 ανά λεπτό!

Πάω καφενείο = Κινούμαι με χαλαρό (εώς χαλαρώτατο) ρυθμό.
Παράδειγμα: "Αυτός πάει καφενείο, πες του να τραβήξει λίγο!"

Πετάω αετό = Ο αγώνας έχει τελειώσει για μένα, κάρφωσα και πάω με 5Km/h ίσα-ίσα για να τερματίσω...

Λουλού (η) = Ο / η ποδηλάτης / ποδηλάτισσα που κάθεται μέσα "επειδή άκουσε" πως ο καιρός θα χειροτερέψει και αφήνει τους υπόλοιπους της παρέας να πάνε χωρίς αυτόν. Συνήθως οι Λουλούδες θυμώνουν με τις after-ride αφηγήσεις για το πόσο καλά πέρασαν όσοι πήγαν και προσπαθούν να τις αποφύγουν ή να πείσουν τους υπόλοιπους πως αυτοί πέρασαν καλύτερα / είχαν κάποια σημαντική δουλειά / υποχρέωση.
Παράδειγμα: Τι, θα κάτσεις σπίτι;;; Καλή Λουλού είσαι, και δεν σου φαινόταν!
Επίσης: "Λουλούκα" (υποκοριστικό), "Λουλού του καναπέ" (μέγιστος βαθμός)

Σπανακόπιττας (ο) = Ο σνόμπ ποδηλάτης με το σούπερ-ακριβό ποδήλατο (όχι αναγκαστικά όμως), ο οποίος απαντάται κυρίως στην γραμμή της εκκίνησης του αγώνα. Την έχει δεί πρώτη μούρη. Δεν μιλάει σε κανένα και έχει συνεχώς ξυνισμένα-στραβωμένα μούτρα, λές και του χάλασε το στομάχι η σπανακόπιττα της θειάς του της Χρυσούλας, την οποία τσάκισε για πρωϊνό πρίν τον αγώνα.

Βράχο-βράχο (το) = Μονοπάτι εξαιρετικά πετρώδες (προφέρεται "βραχοβράχο").

Χώσε = Ρήμα προτροπής, π.χ. για να κάνεις άλμα η να "πας τάπα". Η προτροπή αυτή συχνά δημιουργεί γαιοκτήμονες / οικοπεδοφάγους και καλό ειναι να χρησιμοποιείται με προσοχή...
Επίσης: "Δώσε", "Πάτα", "Έφυγες".

Gravitoκαφρίλες (οι) = Όλα τα "καλά" που έχουν σχέση με τη μαμά βαρύτητα: Drops, άλματα, σκαλάκια, κατηφοράκια κ.α. Ο κάφρος είναι το γουρούνι. Καφριλες σημαίνει ότι θα συμπεριφερθουμε σαν γουρούνια, χωρίς τρόπους δηλαδή, ή μεταφορικά ότι θα κανουμε "κακά" πράγματα!

Ερημίτης (ο) = Ο ποδηλάτης που του αρέσει να απομονώνεται στα βουνά, δίχως παρέα

Αιρετικός (ο) =  Ο  Κουρσάς, ο ποδηλάτης δρόμου, αυτός που απέχει από το χώμα και τη λάσπη. 

Σχέδιο πτήσης (το) = Που πάμε, πόση ώρα θα ποδηλατίσουμε, στάσεις κλπ....

Καρουλάκιας (ο) = O αναβάτης που κάνει τόση πολλή προπόνηση σε καρούλια / προπονητήριο, ώστε φτάνει στο σημείο να του φαίνεται "περίεργο" το ποδήλατο όταν το βγάλει κάποια στιγμή στο χώμα ("Βρε παιδιά, πολύ κουνάει!" - βλ. μεταμόρφωση σε "κατσίκι")
Παράδειγμα:
-"Άκουσα πως ο Χ κάνει σκληρή προετοιμασία για τον αγώνα!"
-"Μπα, καρουλάκιας είναι, έχει ξεχάσει πως στρίβουν. Θα πέσει γέλιο στο μονοπάτι!"
Επίσης: Τour De χωλ, Ανεμιστήρας (επειδή πολλά προπονητήρια έχουν αντίσταση με φτερωτή), DVD (αναγκαστική αποβλάκωση στην τηλεόραση για να περνάει η ώρα...).

Κουμπάκιας (ο) = Ο ΜΤΒης πάνω στο τιμόνι του οποίου απαντάται κάθε είδους "gadget" με αποτέλεσμα να θυμίζει περισσότερο πιλοτήριο Airbus παρά τιμόνι ποδηλάτου.
Παράδειγμα: Τιμόνι με φως, cyclocomputer, κουδούνι, παλμογράφο, GPS, βάση για κινητό, τρανζιστοράκι / mp3 
Επίσης: Κιτ (από την γνωστή σειρά "Ο Ιππότης της ασφάλτου"), Kοτσώβολος (από τα γνωστά καταστήματα ηλεκτρικών συσκευών).

Κάλτσα (η) = Στήσιμο, τροποποίηση, πατέντα, επινόηση, εφεύρεση, σχεδίαση. Συνήθως συνοδεύεται από τον χαρακτηρισμό "καλή" και χρησιμοποιείται για θετικό σχολιασμό.
Παράδειγμα: -"Ώ, γύρισες το λαιμό του τιμονιού ανάποδα; Καλή κάλτσα!"
Επίσης: Ως "καλτσερό" χαρακτηρίζεται οτιδήποτε εμπίπτει στην κατηγορία της "κάλτσας". Π.χ. -"Σκέφτομαι να παραγγείλω εκείνα τα καλτσερά λάστιχα που σου έλεγα"

Φουίτ (το) = Έπαθα λάστιχο, μου τρύπησε η σαμπρέλα. Από τη Γαλλική λέξη "fuite", δηλ. "διαφυγή" (βλ. αέρας). Χρησιμοποιείται περισσότερο από τους Βόρειους Φίλους(Θεσσαλονικείς




ΠΗΓΗ ΆΡΘΡΟΥ : http://www.cyclist.gr

Επιμέλεια Προλόγου: Π.Ιωσηφίδης